Miko
Re: Miko
Miko terug op weg naar laagste in vele jaren. (stond 135 in 2017) Nu is het misschien moeilijk om die hoge koffieprijzen door te rekenen, maar eens die terug dalen zie ik Miko niet zo snel haar prijzen terug verlagenâŠ
Dividend van kleine 4% brutoâŠ
Dividend van kleine 4% brutoâŠ
Laatste artikelen op Beursig.com
Beleggen in bitcoin en ethereum op Euronext beurs
Wild west taferelen bij aandelen, crypto valuta en ...
Volg Beursig.com
Re: Miko
Re: Miko
Een dividend toegekend om die lage koers niet nog meer te laten dalen (ondersteuning) ? Hoe staat het met het thema koffieplantages en Anglo Eastern Plantations, Sipef enz ?mulder schreef: â09 jun 2025 18:16Denk niet dat de prijzen veel gaan zakken,geld is niks meer waard.Zullen hun prijzen beetje bij beetje wel aanpassen.Maar hun eindcijfer( netto-winst) valt mij toch al paar jaar stevig tegen.Geen idee waarom ze nu weer een dividend hebben toegekend met hun 2024 resultaten.
Buy and Hold blijft mijn strategie, tenzij een aandeel 20 percent gestegen is in een periode van enkele weken/maanden na aankoop.
Re: Miko
En nog dit...
"Wie betaalt de koffiecrisis? Beleggers van JDE Peetâs voelen ook pijn
Voor het eerst sinds de beursgang bracht JDE Peetâs een kwartaalupdate uit. Die klonk geruststellend: 2025 verloopt âin lijn der verwachtingâ. Maar achter die woorden schuilt een ongemakkelijke realiteit: koffieprijzen zijn torenhoog en blijven maar doorstijgen. En het lukt JDE niet om die volledig door te rekenen. Aandeelhouders betalen de prijs...
Voor het eerst sinds de beursgang bracht JDE Peetâs een kwartaalupdate uit. Die klonk geruststellend: 2025 verloopt âin lijn der verwachtingâ. Maar achter die woorden schuilt een ongemakkelijke realiteit: koffieprijzen zijn torenhoog en blijven maar doorstijgen. En het lukt JDE niet om die volledig door te rekenen. Aandeelhouders betalen de prijs.
EĂ©n zin in de kwartaalupdate van JDE Peetâs van 8 mei vatte het probleem scherp samen: âDe inkoopprijzen van koffie lagen in de eerste vier maanden van 2025 gemiddeld 28 procent hoger dan in de tweede helft van 2024.â
Aanhoudende droogte en vorst in BraziliĂ« en Vietnam â samen goed voor meer dan de helft van de wereldwijde koffieproductie â zijn de belangrijkste oorzaken voor de prijsstijgingen van bonen. Wie uitzoomt, ziet dat de prijs voor zowel Arabica- als Robustabonen bijna vijf keer zo hoog ligt als in 2020.
Waarschijnlijk ontkomt JDE daarom niet aan een nieuwe ronde met prijsverhogingen, zo waarschuwt het tussentijdse bericht. Precies dat soort nieuws maakt retailers Ă©n aandeelhouders nerveus.
Supermarktketens als Albert Heijn en Jumbo vrezen dat almaar hoge prijzen klanten weg zullen jagen, terwijl aandeelhouders worden geconfronteerd met hogere kosten en minder marge.
Prijsverhogingen botsen op plafond
De omzet van JDE Peetâs groeit al sinds 2022 vrijwel uitsluitend door de prijzen voor cupjes, filterkoffie en bonen op te schroeven. Het volume â dus de daadwerkelijke verkochte hoeveelheid koffie en thee â is sinds de beursgang in 2020 zelfs met zoân 2 procent gedaald.
Vooral in 2022 was er sprake van een stevige volumedaling (ruim 4 procent) die samenhing met een eerdere ronde van forse prijsverhogingen om gestegen inputkosten te kunnen compenseren. Afgaande op de taxaties van analisten zal ook dit jaar het volume met zoân 4 procent dalen (zie grafiek).
Forse prijsverhogingen in een verzadigde Europese koffiemarkt â goed voor zoân 50 procent van de omzet en 80 procent van de operationele winst van JDE â vormen een lastige combinatie.
Op een gegeven moment is de maat vol voor supermarktklanten. Ze kiezen dan voor goedkopere huismerken, die een flink prijsverschil opleveren.
Ter illustratie: een kilo gebrande of gemalen koffiebonen van Douwe Egberts is nu al snel zoân 25 procent duurder dan een gemiddeld huismerk. Ook koffiecupjes kennen een vergelijkbare premie.
Veel klanten schrikken van de hogere supermarktprijzen. Toch lukt het JDE niet om de duurdere inkoop volledig door te berekenen. De brutomarge â het verschil tussen omzet en directe kosten zoals koffie en thee â daalt al sinds 2021. Toen lag die marge nog op 42 procent. In 2024 was dat 37 procent. Analisten verwachten dit jaar een verdere daling richting 34 procent.
Niet alleen de klant, maar ook de aandeelhouder ervaart de bittere bijsmaak van dure koffiebonen.
Winstgevendheid wankelt
Marketing en merkonderhoud zijn voor JDE cruciaal in de strijd tegen huismerken en discounters. Om marges te beschermen, moet het bedrijf blijven investeren in het premiumimago. Daarom geeft JDE jaarlijks zoân 1,3 miljard euro uit aan âverkoop- en algemene kostenâ â goed voor zoân 15 procent van de omzet. Daar vallen onder meer reclamecampagnes en advertenties, maar ook andere kosten die op het hoofdkantoor worden gemaakt (denk aan IT, finance en juridische ondersteuning) onder.
Hoeveel JDE precies aan marketing uitgeeft, blijft onduidelijk: de jaarrekening is daar niet transparant over. Maar duidelijk is dat de aanhoudende merkuitgaven drukken op de winst. Door de dalende brutomarge zakt ook de operationele winst (EBIT). Analisten verwachten dit jaar een dieptepunt van zoân 12 procent. Ter vergelijking: vijf jaar geleden lag dat percentage nog rond de 20 procent.
Om dat tij te keren, kiest JDE voor een naar eigen zeggen eenvoudiger en winstgerichter bedrijfsmodel. In de kwartaalupdate werd duidelijk dat niet-kernactiviteiten worden afgestoten, zoals de Turkse theedivisie. Ook stopt JDE met de uitrol van LâOR-machines in de VS.
Hoge koffieprijzen zorgen voor een ongemakkelijke realiteit. A-merken liggen onder vuur, maar in de cijfers zie je: het zijn de aandeelhouders van JDE die bloeden. De consument moppert aan de kassa, maar de winstgevendheid staat onder druk. En dan staat de volgende ronde prijsverhogingen nog voor de deur.
JDE Peetâs heeft de prijzen van zijn koffiemerken de afgelopen jaren flink verhoogd. Dat leidde regelmatig tot spanningen met supermarkten. Merken als Douwe Egberts, LâOR en Senseo verdwenen soms tijdelijk uit het schap â begin dit jaar nog bij Albert Heijn en Jumbo. Zulke conflicten zijn geen incidenten meer, maar tekenen van een nieuwe marktdynamiek: de prijsmacht van A-merken is niet langer vanzelfsprekend.
Dat komt mede door de opkomst van grote internationale inkooporganisaties zoals Everest en Eurelec, waarin supermarktketens hun krachten bundelen. Zij vergroten daarmee hun onderhandelingsmacht tegenover producenten als JDE Peetâs, waardoor het doorberekenen van hogere kosten steeds moeilijker wordt.
De politiek kijkt inmiddels ook kritisch mee met de prijsontwikkelingen voor consumenten. Zo vroeg de Tweede Kamer onlangs opheldering aan supermarkten en producenten van A-merken. Waarom zijn de prijzen in het schap zo veel hoger dan voorheen? En waarom zijn de verschillen tussen landen zo groot?
In het debat werden bedrijven als Unilever, NestlĂ© en Hak ter verantwoording geroepen. Ook JDE Peetâs ontkomt niet aan de maatschappelijke druk en aan steeds hardere onderhandelingen met retailers.
Conclusie: de druk komt van alle kanten
â consument, retailer Ă©n politiek. Het A-merkmodel staat onder druk. Zeker als je merken voert die net iets minder onmisbaar lijken dan Coca-Cola of Heinz.
Bron: https://www.veb.net/artikel/09935/wie-b ... n-ook-pijn
"Wie betaalt de koffiecrisis? Beleggers van JDE Peetâs voelen ook pijn
Voor het eerst sinds de beursgang bracht JDE Peetâs een kwartaalupdate uit. Die klonk geruststellend: 2025 verloopt âin lijn der verwachtingâ. Maar achter die woorden schuilt een ongemakkelijke realiteit: koffieprijzen zijn torenhoog en blijven maar doorstijgen. En het lukt JDE niet om die volledig door te rekenen. Aandeelhouders betalen de prijs...
Voor het eerst sinds de beursgang bracht JDE Peetâs een kwartaalupdate uit. Die klonk geruststellend: 2025 verloopt âin lijn der verwachtingâ. Maar achter die woorden schuilt een ongemakkelijke realiteit: koffieprijzen zijn torenhoog en blijven maar doorstijgen. En het lukt JDE niet om die volledig door te rekenen. Aandeelhouders betalen de prijs.
EĂ©n zin in de kwartaalupdate van JDE Peetâs van 8 mei vatte het probleem scherp samen: âDe inkoopprijzen van koffie lagen in de eerste vier maanden van 2025 gemiddeld 28 procent hoger dan in de tweede helft van 2024.â
Aanhoudende droogte en vorst in BraziliĂ« en Vietnam â samen goed voor meer dan de helft van de wereldwijde koffieproductie â zijn de belangrijkste oorzaken voor de prijsstijgingen van bonen. Wie uitzoomt, ziet dat de prijs voor zowel Arabica- als Robustabonen bijna vijf keer zo hoog ligt als in 2020.
Waarschijnlijk ontkomt JDE daarom niet aan een nieuwe ronde met prijsverhogingen, zo waarschuwt het tussentijdse bericht. Precies dat soort nieuws maakt retailers Ă©n aandeelhouders nerveus.
Supermarktketens als Albert Heijn en Jumbo vrezen dat almaar hoge prijzen klanten weg zullen jagen, terwijl aandeelhouders worden geconfronteerd met hogere kosten en minder marge.
Prijsverhogingen botsen op plafond
De omzet van JDE Peetâs groeit al sinds 2022 vrijwel uitsluitend door de prijzen voor cupjes, filterkoffie en bonen op te schroeven. Het volume â dus de daadwerkelijke verkochte hoeveelheid koffie en thee â is sinds de beursgang in 2020 zelfs met zoân 2 procent gedaald.
Vooral in 2022 was er sprake van een stevige volumedaling (ruim 4 procent) die samenhing met een eerdere ronde van forse prijsverhogingen om gestegen inputkosten te kunnen compenseren. Afgaande op de taxaties van analisten zal ook dit jaar het volume met zoân 4 procent dalen (zie grafiek).
Forse prijsverhogingen in een verzadigde Europese koffiemarkt â goed voor zoân 50 procent van de omzet en 80 procent van de operationele winst van JDE â vormen een lastige combinatie.
Op een gegeven moment is de maat vol voor supermarktklanten. Ze kiezen dan voor goedkopere huismerken, die een flink prijsverschil opleveren.
Ter illustratie: een kilo gebrande of gemalen koffiebonen van Douwe Egberts is nu al snel zoân 25 procent duurder dan een gemiddeld huismerk. Ook koffiecupjes kennen een vergelijkbare premie.
Veel klanten schrikken van de hogere supermarktprijzen. Toch lukt het JDE niet om de duurdere inkoop volledig door te berekenen. De brutomarge â het verschil tussen omzet en directe kosten zoals koffie en thee â daalt al sinds 2021. Toen lag die marge nog op 42 procent. In 2024 was dat 37 procent. Analisten verwachten dit jaar een verdere daling richting 34 procent.
Niet alleen de klant, maar ook de aandeelhouder ervaart de bittere bijsmaak van dure koffiebonen.
Winstgevendheid wankelt
Marketing en merkonderhoud zijn voor JDE cruciaal in de strijd tegen huismerken en discounters. Om marges te beschermen, moet het bedrijf blijven investeren in het premiumimago. Daarom geeft JDE jaarlijks zoân 1,3 miljard euro uit aan âverkoop- en algemene kostenâ â goed voor zoân 15 procent van de omzet. Daar vallen onder meer reclamecampagnes en advertenties, maar ook andere kosten die op het hoofdkantoor worden gemaakt (denk aan IT, finance en juridische ondersteuning) onder.
Hoeveel JDE precies aan marketing uitgeeft, blijft onduidelijk: de jaarrekening is daar niet transparant over. Maar duidelijk is dat de aanhoudende merkuitgaven drukken op de winst. Door de dalende brutomarge zakt ook de operationele winst (EBIT). Analisten verwachten dit jaar een dieptepunt van zoân 12 procent. Ter vergelijking: vijf jaar geleden lag dat percentage nog rond de 20 procent.
Om dat tij te keren, kiest JDE voor een naar eigen zeggen eenvoudiger en winstgerichter bedrijfsmodel. In de kwartaalupdate werd duidelijk dat niet-kernactiviteiten worden afgestoten, zoals de Turkse theedivisie. Ook stopt JDE met de uitrol van LâOR-machines in de VS.
Hoge koffieprijzen zorgen voor een ongemakkelijke realiteit. A-merken liggen onder vuur, maar in de cijfers zie je: het zijn de aandeelhouders van JDE die bloeden. De consument moppert aan de kassa, maar de winstgevendheid staat onder druk. En dan staat de volgende ronde prijsverhogingen nog voor de deur.
JDE Peetâs heeft de prijzen van zijn koffiemerken de afgelopen jaren flink verhoogd. Dat leidde regelmatig tot spanningen met supermarkten. Merken als Douwe Egberts, LâOR en Senseo verdwenen soms tijdelijk uit het schap â begin dit jaar nog bij Albert Heijn en Jumbo. Zulke conflicten zijn geen incidenten meer, maar tekenen van een nieuwe marktdynamiek: de prijsmacht van A-merken is niet langer vanzelfsprekend.
Dat komt mede door de opkomst van grote internationale inkooporganisaties zoals Everest en Eurelec, waarin supermarktketens hun krachten bundelen. Zij vergroten daarmee hun onderhandelingsmacht tegenover producenten als JDE Peetâs, waardoor het doorberekenen van hogere kosten steeds moeilijker wordt.
De politiek kijkt inmiddels ook kritisch mee met de prijsontwikkelingen voor consumenten. Zo vroeg de Tweede Kamer onlangs opheldering aan supermarkten en producenten van A-merken. Waarom zijn de prijzen in het schap zo veel hoger dan voorheen? En waarom zijn de verschillen tussen landen zo groot?
In het debat werden bedrijven als Unilever, NestlĂ© en Hak ter verantwoording geroepen. Ook JDE Peetâs ontkomt niet aan de maatschappelijke druk en aan steeds hardere onderhandelingen met retailers.
Conclusie: de druk komt van alle kanten
â consument, retailer Ă©n politiek. Het A-merkmodel staat onder druk. Zeker als je merken voert die net iets minder onmisbaar lijken dan Coca-Cola of Heinz.
Bron: https://www.veb.net/artikel/09935/wie-b ... n-ook-pijn
Buy and Hold blijft mijn strategie, tenzij een aandeel 20 percent gestegen is in een periode van enkele weken/maanden na aankoop.
